Układ bramek opracowany we współpracy z VÚMS i Teslą Rožnov (w tym rozdziale nie jest omawiany komputer o tej samej nazwie firmy Hewlett-Packard). Funkcję pola wyznaczały ostatnie warstwy metaliczne, które łączyły poszczególne elementy „dolnych” struktur litograficznych i w ten sposób tworzyły powstały obwód, określany jako ZIO lub PZIO (semi-custom scalony scalony).
Podstawowy chip miał wymiary 7,55 x 7,25 mm i jego pierwsza wersja była montowana w obudowie ceramicznej PGA 120. Zakres temperatur pracy wynosił 0–70°C. Układ scalony wymagał dwóch zewnętrznych napięć zasilania (+5,0 V i +2,0 V). 4 V) oraz dwa uziemienia, które zostały podłączone w celu zwiększenia odporności na zakłócenia aż do płytki drukowanej. Piny obu krajów zostały wyprowadzone przez 8 pinów obudowy PGA 120, zasilanie +5V przez 4 piny, zasilanie +2,4V przez 8 pinów.
Konwertery wejściowe i wyjściowe zostały rozmieszczone na całym obwodzie chipa, poziomy odpowiadały poziomom serii 74ALS. Na chipie znajdowały się 92 konwertery wejściowe, a utworzono około 64 użytecznych konwerterów wyjściowych wewnątrz chipa, tj. łącznie 1088 ogniw, z których można było stworzyć różnego rodzaju bramki. Na chipie stworzono także cztery wzmacniacze impulsów zegarowych do dystrybucji sygnałów o dużym rozgałęzieniu.
Połączenie bramek i konwerterów w sieć logiczną zrealizowano w dwóch warstwach metalizacji. Jednocześnie zaprojektowano trzy maski według zamówienia klienta: jedną maskę do łączenia głównie w kierunku X, drugą maskę do łączenia głównie w kierunku Y i trzecią maskę do łączenia międzywarstwowego. Dostępne były podstawowe elementy funkcjonalne takie jak bramki NAND, AND, AND – OR, konwertery wejściowe, konwertery wyjściowe oraz wzmacniacze impulsów zegarowych.
Główni twórcy HP1000 to Eduard Kottek, Vladimír Šťastný, Jan Křivohlávek, František Kudrna i Miroslav Pěchouček.
Układ zaimplementował cyfrowe sterowanie w zamkniętej pętli serwomotoru do sterowania napędem ruchu papieru w jednej osi współrzędnych lub do przesuwania wózka z pisakiem w drugiej osi współrzędnych cylindrycznego urządzenia kreślarskiego formatu A0 do A4 typu VZ 565 – CM 6426 lub cylindrycznego urządzenia kreślarskiego formatu A3 typu VZ 300. W sterowaniu każdego cylindrycznego urządzenia kreślarskiego, układ użyty dwukrotnie – dla każdego osobno, zawsze razem z mikroprocesorem sterującym typu 8086.