UNIBUS
Magistrala komputerowa PDP-11, poprzedniczka nowocześniejszego QBUS.
Stosowano go także w bloku wschodnim (SMEP, JPR 12R, ...), ale jego fizyczne połączenie jest niekompatybilne.
Litera L na końcu wskazuje sygnał odwrócony („aktywny niski”). Niektóre schematy (JPR 12R itp.) wykorzystują przedrostek „BUS” dla magistrali UNIBUS, tj. np. „BUS A 05 L” to „A 05 L”, gdzieś używane jest także „B” („B INIT L” itp.). We współczesnych diagramach tworzonych w CAD można spotkać także oznaczenie inwersji na początku zamiast litery L na końcu – np. /A05.
- A[00..17] L - magistrala adresowa
- D[00..15] L - magistrala danych
- BR[4..7] L - Sygnał żądania magistrali
- BG[4..7] H - Sygnał przyznania magistrali
- AKLO L
- BBSY L
- C0 L
- C1 L
- DCLO L
- INIT L - sygnał resetu.
- INTR l
- MSYN L
- NPG H
- NPR l
- PA L
- PB L
- worek l
- SSYN L
Podłączenie kart UNIBUS PDP/11
Karta 13,5 cm x 4,68 cala (11,88 cm) z dwoma bocznymi złączami (A, B). Druga litera oznacza pin (A..V), trzecia cyfra w sekwencji wskazuje stronę karty.
- WSTĘP L AA1
- +5 V AA2
- INTR L AB1
- MASA AB2
- D00 L AC1
- MASA AC2
- D02 L AD1
- D01 L AD2
- D04 L AE1
- D03 L AE2
- D06 L AF1
- DO5 L AF2
- DO8 L AH1
- D07 L AH2
- D10 L AJ1
- D09 L AJ2
- D11 L AK2
- D12 L AKI
- D14 L AL1
- D13 L AL2
- PA L AM1
- D15 LAM2
- MASA AN1
- PB L AN2
- MASA AP1
- BBSY L AP2
- MASA AR1
- TORBA L AR2
- MASA AS1
- NPR LAS2
- MASA AT1
- BR7 L AT2
- NPG H AU1
- BR6 L AU2
- BG7 H AV1
- GND AV2
- BG6 H BA1
- +5 VBA2
- BGSH BB1
- MASA BB2
- BR5 L BC1
- MASA BC2
- MASA BD1
- BR4 L BD2
- MASA BE1
- BG4 H BE2
- ACLO L BF1
- DCLO L BF2
- A01 L BH1
- A00 L BH2
- A03 L BJ1
- A02 L BJ2
- A05 L BK1
- A04 L BK2
- A07L BL1
- A06L BL2
- A09 L BM1
- A08 L BM2
- A11 L BN1
- A10 L BN2
- A13 L BP1
- A12 L BP2
- A15 L BR1
- A14 L BR2
- A17L BS1
- A16L BS2
- MASA BT1
- C1 L BT2
- SSYN L BU1
- C0 L BU2
- MSYN L BV1
- GND BV2
UBM (uniwersalny blok interfejsu, taki „płyta montażowa”) jest ujednolicony i składa się z czterech pozycji (R1 - R4) dla płytek z trzema złączami (K1, K2, K3). A pozycje pierwsza i ostatnia są tylko dla łączników podwójnych (tzw. tablic 2/3), jeżeli autobus jedzie do i z kolejnego UBM (K1). Realnie więc możliwe jest zamontowanie trójłącznika (tzw. płytek 3/3) tylko w dwóch środkowych pozycjach. Mówimy o tablicach ogólnych ze wspólną magistralą, np ASAD, PAD, QASAD itp. Większość pozostałych specjalistów musiała posiadać własne „BM” – tablice autobusowe. Np. starszy kontroler napędu taśmowego, kontroler dysku kasetowego itp. Nie można ich było wstawić do standardowego UBM.
Powszechnie używany DS8641 lub kompatybilny DL8641, DS3662. Często wymienianym zamiennikiem DS8641 jest AM26S10: jest on przeznaczony do sterowania/odbioru podobnych linii magistrali, takich jak UNIBUS/QBUS i zawiera również 4 pary nadajnik/odbiornik. Jednak układ pinów jest inny. Obwód 75138 jest podobny do AM26S10.
Tesla wyprodukowała 120-omowy sterownik autobusowy Unibus MH8641 (najwyraźniej odpowiednik National DS8641). Wykorzystano także rosyjski КР559ИП3.
| parametr | DEC spec | National Semiconductor DS8641 | National Semiconductor DS3662 | TI AM26S10 | TI SN75138 |
| sterownik Vol max | 0,7 V przy 70 mA | 0,7 V przy 50 mA | 0,9 V przy 100 mA | 0,7 V przy 70 mA | 0,45 V przy 100 mA |
| prąd upływu maks. | 25 uA sterownik, 80 uA odbiornik | 100 uA maks. | 100 uA maks. | 100 uA maks. | 25 uA typ, 300 uA maks. |
| prąd upływowy maks., Vcc = 0 V | sterownik 25 uA, odbiornik 80 uA | maks. 100 uA | maks. 100 uA | maks. 100 uA | maks. 1500 uA |
| obciążenie pojemnościowe | 10 pF max | ? | ? | ? | ? |
| czas narastania sterownika | min 5 ns (Qbus), min 10 ns (Unibus) | typ 17 ns | typ 20 ns | min 4 ns, typ 10 ns | ? |
| czas opadania sterownika | min 5 ns (Qbus), min 10 ns (Unibus) | typ 17 ns | typ 20 ns | min 2 ns, typ 10 ns | ? |
| odbiornik Vil | 1,3V min | 1,3V min | 1,5V min | 1,75V min | 1,8V min |
| odbiornik Vih | 1,7 V maks. | 1,7 V maks. | 1,9 V maks. | 2,25 V maks. | 2,9 V maks. |
Obwody ogólne w roli drajwera UNIBUS
W SAPI-R ogólny TTL: MH8438 dla sterownika i UCY7402 dla odbiornika.
74S38 prawdopodobnie byłby dobry jako sterownik (V_ol = 0,5 V przy 60 mA), a 74HCT14 lub 74LVC14 prawdopodobnie byłby dobry jako odbiornik (V_ih około 2,0 V), chociaż żaden nie spełniałby specyfikacji poboru prądu przy braku zasilania.
Do sterowników można podejść za pomocą 74ABT126, podłączając wejścia do masy i wykorzystując sygnał ENABLE dla danych. Aby naprawdę zagwarantować spełnienie specyfikacji Qbus, musiałbyś uruchomić dwa sterowniki równolegle.